İŞ KANUNU HÜKÜMLERİ UYGULANMAYAN İŞLER:
a) Deniz ve hava taşıma işlerinde,
b) Aile ekonomisi
sınırları içinde kalan tarımla ilgili her çeşit yapı işleri,
c) 50'den az işçi çalıştırılan (50 dahil) tarım ve orman
işlerinin yapıldığı işyerlerinde veya işletmelerinde,
d) Bir ailenin üyeleri ve 3 üncü dereceye kadar (3
üncü derece dahil) hısımları arasında dışarıdan başka biri katılmayarak evlerde
ve el sanatlarının yapıldığı işlerde,
e) Ev
hizmetlerinde,
f) İş sağlığı ve güvenliği hükümleri saklı kalmak üzere
çıraklar hakkında,
g) Sporcular hakkında,
h) Rehabilite edilenler hakkında,
Haftalık normal çalışma süresi, 45 saattir.
Günde 11 saatten fazla
çalıştırılamaz.
Günde en çok 3 saat fazla
mesai,
Yılda en çok 270 saat fazla
mesai yaptırılır.
Telafi eğitimi günde 3 saatten fazla
olamaz.
Vardiya değişiminde en az 11 saat dinlenilmesi
gerekmektedir.
FAZLA
ÇALIŞMA : Haftalık 45
saati aşan çalışmalardır. Normal ücretten %50
zamlı hesaplanır.
GECE SÜRESİ : “Çalışma hayatında gece en geç saat
20.00’de başlayarak en erken saat 06.00’ya kadar geçen ve herhalde en
fazla 11 saat süren dönemdir. Çalışma süresinin yarısından çoğu gece dönemine
rastlayan çalışması gece çalışması sayılır. Gece çalıştırılacak işçilerin
sağlık durumlarının gece çalışmasına uygun olduğu, işe
başlamadan önce alınacak sağlık raporu ile belgelenir.
Gece çalıştırılan işçiler en
geç 2 yılda bir defa periyodik sağlık kontrolünden geçirilirler.
Gece çalışacak kadınlar ve çocukların periyodik
sağlık kontrol zamanı yılda 2 defa
Postası
değiştirilecek işçi kesintisiz en az 11 saat dinlendirilmeden diğer postada
çalıştırılamaz
·
Gece
Çalışma Döneminde Günlük
çalışma süresi en
fazla 7.5 saattir.
·
Gece
çalışmalarında fazla
çalışma yaptırılamaz.
·
18 yaşını
doldurmamış çocuk ve genç işçiler ile mesleki eğitim
almamış kişilerin sanayiye ait işlerde gece çalıştırılması yasaktır.
·
Yıllık ücretli izne hak kazanabilmek için; işçinin işyerinde
işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de içinde olmak üzere, en az bir yıl
çalışmış olması gerekir.
İZİN SÜRELERİ: 1 yıldan 5 yıla kadar (5 yıl dahil) olanlara 14
günden,
- 5 yıldan fazla 15 yıldan az olanlara 20 günden,
- 15 yıl (dahil) ve daha fazla olanlara 26
günden az olamaz.
Ancak, 18
ve daha küçük yaştaki işçilerle 50 ve daha yukarı yaştaki işçilere verilecek
yıllık ücretli izin süresi 20 günden az
olamaz
ARA DİNLENMESİ : İşçilere;
a) 4 saat veya daha
kısa süreli işlerde 15 dakika,
b)4 saatten fazla ve
7,5saate kadar (7,5 saat dahil) süreli işlerde yarım saat,
c) 7,5 saatten fazla
süreli işlerde bir
saat, Ara dinlenmesi verilir.
Ara dinlenmeleri çalışma süresinden sayılmaz.
İŞ KAZALARINDA BİLDİRİM: İşveren iş kazasını o
yerin yetkili kolluk kuvvetlerine derhal,
SGK’ya da en geç kazadan sonraki 3 işgünü içinde, iş kazası ve meslek hastalığı
bildirgesi ile bildirmek zorundadır.
ÖZÜRLÜ
VEYA ESKİ HÜKÜMLÜ ÇALIŞTIRMA:
İşverenler ( Özel Sektör ) 50 veya daha fazla işçi çalıştırıyorsa %3 özürlü, KAMUda %4 özürlü; %
2 eski hükümlü çalıştırmak zorundadır. Çalıştırmadığı her ay için 750 TL
para cezası öder.
İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ KANUNU
Bu Kanun; kamu ve özel sektöre ait bütün işlere ve
işyerlerine, bu işyerlerinin işverenleri ile işveren vekillerine, çırak ve
stajyerler de dâhil olmak üzere tüm çalışanlarına faaliyet konularına
bakılmaksızın uygulanır.
6331
uygulanmayan yerler :
1. Fabrika, bakım merkezi, dikimevi ve benzeri
işyerlerindekiler hariç, Türk silahlı kuvvetleri, genel kolluk kuvvetleri ve
milli istihbarat teşkilatı müsteşarlığının faaliyetleri
2. afet ve acil durum birimlerinin müdahale
faaliyetleri
3. ev hizmetleri
4. çalışan istihdam etmeksizin kendi nam ve hesabına
mal ve hizmet üretimi yapanlar
5. hükümlü ve tutuklulara yönelik infaz hizmetleri
sırasında iyileştirme kapsamında yapılan iş yurdu, eğitim, güvenlik ve meslek
edindirme faaliyetleri
Çalışan: Kendi özel kanunlarındaki statülerine bakılmaksızın
kamu veya özel işyerlerinde istihdam edilen gerçek kişiyi,
c) Çalışan temsilcisi: İş sağlığı ve güvenliği ile
ilgili çalışmalara katılma, çalışmaları izleme, tedbir alınmasını isteme,
tekliflerde bulunma ve benzeri konularda çalışanları temsil etmeye yetkili
çalışanı,
ç) Destek elemanı: Asli görevinin yanında iş sağlığı ve güvenliği ile
ilgili önleme, koruma, tahliye, yangınla mücadele, ilk yardım ve benzeri
konularda özel olarak görevlendirilmiş uygun donanım ve yeterli eğitime sahip
kişiyi,
d) Eğitim kurumu: İş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ve diğer sağlık
personelinin eğitimlerini vermek üzere Bakanlıkça yetkilendirilen kamu kurum ve
kuruluşlarını, üniversiteleri ve Türk Ticaret Kanununa göre faaliyet gösteren
şirketler tarafından kurulan müesseseleri,
e) Genç çalışan: On beş yaşını bitirmiş ancak on sekiz yaşını
doldurmamış çalışanı,
f) İş güvenliği uzmanı: İş sağlığı ve güvenliği alanında
görev yapmak üzere Bakanlıkça yetkilendirilmiş, iş güvenliği uzmanlığı belgesine
sahip mühendis, mimar veya teknik elemanı,
g) İş kazası: İşyerinde veya işin yürütümü nedeniyle meydana
gelen, ölüme sebebiyet veren veya vücut bütünlüğünü ruhen ya da bedenen özre
uğratan olayı,
ğ) İşveren: Çalışan istihdam eden gerçek veya tüzel kişi yahut
tüzel kişiliği olmayan kurum ve kuruluşları,
h) İşyeri: Mal veya hizmet üretmek amacıyla maddi olan ve
olmayan unsurlar ile çalışanın birlikte örgütlendiği, işverenin işyerinde
ürettiği mal veya hizmet ile nitelik yönünden bağlılığı bulunan ve aynı yönetim
altında örgütlenen işyerine bağlı yerler ile dinlenme, çocuk emzirme, yemek,
uyku, yıkanma, muayene ve bakım, beden ve mesleki eğitim yerleri ve avlu gibi
diğer eklentiler ve araçları da içeren organizasyonu,
ı) İşyeri hekimi: İş sağlığı ve güvenliği alanında görev yapmak üzere
Bakanlıkça yetkilendirilmiş, işyeri hekimliği belgesine sahip hekimi,
i) İşyeri sağlık ve güvenlik birimi: İşyerinde iş sağlığı
ve güvenliği hizmetlerini yürütmek üzere kurulan, gerekli donanım ve personele
sahip olan birimi,( En az tam zamanlı 1 İSG Uzmanı ve İşyeri hekimi olacaktır )
j) Konsey: Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Konseyini,
k) Kurul: İş sağlığı ve güvenliği kurulunu,
1) Meslek hastalığı: Mesleki risklere maruziyet sonucu
ortaya çıkan hastalığı,
m) Ortak sağlık ve güvenlik birimi: Kamu kurum ve
kuruluşları, organize sanayi bölgeleri ile Türk Ticaret Kanununa göre faaliyet
gösteren şirketler tarafından, işyerlerine iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerini
sunmak üzere kurulan gerekli donanım ve personele sahip olan ve Bakanlıkça
yetkilendirilen birimi,
n) Önleme: İşyerinde yürütülen işlerin bütün safhalarında iş
sağlığı ve güvenliği ile ilgili riskleri ortadan kaldırmak veya azaltmak için
planlanan ve alınan tedbirlerin tümünü,
o) Risk: Tehlikeden kaynaklanacak kayıp, yaralanma ya da
başka zararlı sonuç meydana gelme ihtimalini,
ö) Risk değerlendirmesi: İşyerinde var olan ya da
dışarıdan gelebilecek tehlikelerin belirlenmesi, bu tehlikelerin riske
dönüşmesine yol açan faktörler ile tehlikelerden kaynaklanan risklerin analiz
edilerek derecelendirilmesi ve kontrol tedbirlerinin kararlaştırılması amacıyla
yapılması gerekli çalışmaları,
p) Tehlike: İşyerinde var olan ya da dışarıdan gelebilecek,
çalışanı veya işyerini etkileyebilecek zarar veya hasar verme potansiyelini,
r) Tehlike sınıfı: İş sağlığı ve güvenliği açısından, yapılan işin
özelliği, işin her safhasında kullanılan veya ortaya çıkan maddeler, iş
ekipmanı, üretim yöntem ve şekilleri, çalışma ortam ve şartları ile ilgili
diğer hususlar dikkate alınarak işyeri için belirlenen tehlike grubunu,
s) Teknik eleman: Teknik öğretmen, fizikçi ve kimyager unvanına sahip
olanlar ile üniversitelerin iş sağlığı ve güvenliği programı mezunlarını,
ş) İşyeri hemşiresi: 25/2/1954 tarihli ve 6283 sayılı
Hemşirelik Kanununa göre hemşirelik mesleğini icra etmeye yetkili, iş sağlığı
ve güvenliği alanında görev yapmak üzere Bakanlıkça yetkilendirilmiş işyeri
hemşireliği belgesine sahip hemşire/sağlık memurunu,
ifade eder.
MADDE 4 İşverenin
genel yükümlülüğü
(1) İşveren, çalışanların işle ilgili sağlık ve güvenliğini sağlamakla
yükümlü olup bu çerçevede;
a) Mesleki risklerin önlenmesi, eğitim ve bilgi verilmesi dâhil her türlü
tedbirin alınması, organizasyonun yapılması, gerekli araç ve gereçlerin
sağlanması, sağlık ve güvenlik tedbirlerinin değişen şartlara uygun hale
getirilmesi ve mevcut durumun iyileştirilmesi için çalışmalar yapar.
b) İşyerinde alınan iş sağlığı ve güvenliği tedbirlerine uyulup
uyulmadığını izler, denetler ve uygunsuzlukların giderilmesini sağlar.
c) Risk değerlendirmesi yapar veya yaptırır.
ç) Çalışana görev verirken, çalışanın sağlık ve güvenlik yönünden işe
uygunluğunu göz önüne alır.
d) Yeterli bilgi ve talimat verilenler dışındaki çalışanların hayati ve
özel tehlike bulunan yerlere girmemesi için gerekli tedbirleri alır.
(2) İşyeri dışındaki uzman kişi ve kuruluşlardan hizmet alınması,
işverenin sorumluluklarını ortadan kaldırmaz.
(3) Çalışanların iş sağlığı ve güvenliği alanındaki yükümlülükleri,
işverenin sorumluluklarını etkilemez.
(4) İşveren, iş sağlığı ve güvenliği tedbirlerinin maliyetini çalışanlara
yansıtamaz.
Risklerden korunma ilkeleri
MADDE 5 – (1) İşverenin yükümlülüklerinin
yerine getirilmesinde aşağıdaki ilkeler göz önünde bulundurulur:
a) Risklerden kaçınmak.
b) Kaçınılması mümkün olmayan riskleri analiz etmek.
c) Risklerle kaynağında mücadele etmek.
ç) İşin kişilere uygun hale getirilmesi için işyerlerinin tasarımı ile iş
ekipmanı, çalışma şekli ve üretim metotlarının seçiminde özen göstermek,
özellikle tekdüze çalışma ve üretim temposunun sağlık ve güvenliğe olumsuz
etkilerini önlemek, önlenemiyor ise en aza indirmek.
d) Teknik gelişmelere uyum sağlamak.
e) Tehlikeli olanı, tehlikesiz veya daha az tehlikeli olanla değiştirmek.
f) Teknoloji, iş organizasyonu, çalışma şartları, sosyal ilişkiler ve çalışma
ortamı ile ilgili faktörlerin etkilerini kapsayan tutarlı ve genel bir önleme
politikası geliştirmek.
g) Toplu korunma tedbirlerine, kişisel korunma tedbirlerine göre öncelik
vermek.
ğ) Çalışanlara uygun talimatlar vermek.
Acil
durum planları, yangınla mücadele ve ilk yardım
MADDE 11
– (1) İşveren;
a) Çalışma ortamı, kullanılan maddeler, iş ekipmanı ile çevre şartlarını
dikkate alarak meydana gelebilecek acil durumları önceden değerlendirerek,
çalışanları ve çalışma çevresini etkilemesi mümkün ve muhtemel acil durumları
belirler ve bunların olumsuz etkilerini önleyici ve sınırlandırıcı tedbirleri
alır.
b) Acil durumların olumsuz etkilerinden korunmak üzere gerekli ölçüm ve
değerlendirmeleri yapar, acil durum planlarını hazırlar.
c) Acil durumlarla mücadele için işyerinin büyüklüğü ve taşıdığı özel
tehlikeler, yapılan işin niteliği, çalışan sayısı ile işyerinde bulunan diğer
kişileri dikkate alarak; önleme, koruma, tahliye, yangınla mücadele, ilk yardım
ve benzeri konularda uygun donanıma sahip ve bu konularda eğitimli yeterli
sayıda kişiyi görevlendirir, araç ve gereçleri sağlayarak eğitim ve
tatbikatları yaptırır ve ekiplerin her zaman hazır bulunmalarını sağlar.
ç) Özellikle ilk yardım, acil tıbbi müdahale, kurtarma ve yangınla mücadele
konularında, işyeri dışındaki kuruluşlarla irtibatı sağlayacak gerekli
düzenlemeleri yapar
Tahliye
MADDE 12 – (1) Ciddi, yakın ve
önlenemeyen tehlikenin meydana gelmesi durumunda işveren;
a) Çalışanların işi bırakarak derhal
çalışma yerlerinden ayrılıp güvenli bir yere gidebilmeleri için, önceden
gerekli düzenlemeleri yapar ve çalışanlara gerekli talimatları verir.
b) Durumun devam etmesi hâlinde,
zorunluluk olmadıkça, gerekli donanıma sahip ve özel olarak görevlendirilenler
dışındaki çalışanlardan işlerine devam etmelerini isteyemez.
(2) İşveren, çalışanların kendileri
veya diğer kişilerin güvenliği için ciddi ve yakın bir tehlike ile
karşılaştıkları ve amirine hemen haber veremedikleri durumlarda; istenmeyen
sonuçların önlenmesi için, bilgileri ve mevcut teknik donanımları çerçevesinde
müdahale edebilmelerine imkân sağlar. Böyle bir durumda çalışanlar, ihmal veya
dikkatsiz davranışları olmadıkça yaptıkları müdahaleden dolayı sorumlu
tutulamaz.
Çalışmaktan
kaçınma hakkı MADDE 13 – (1) Ciddi ve yakın tehlike ile karşı karşıya kalan çalışanlar kurula, kurulun
bulunmadığı işyerlerinde ise işverene başvurarak durumun tespit edilmesini ve
gerekli tedbirlerin alınmasına karar verilmesini talep edebilir. Kurul acilen
toplanarak, işveren ise derhâl kararını verir ve durumu tutanakla tespit eder.
Karar, çalışana ve çalışan temsilcisine yazılı olarak bildirilir.
(2) Kurul veya işverenin çalışanın
talebi yönünde karar vermesi hâlinde çalışan, gerekli tedbirler alınıncaya
kadar çalışmaktan kaçınabilir. Çalışanların çalışmaktan kaçındığı dönemdeki
ücreti ile kanunlardan ve iş sözleşmesinden doğan diğer hakları saklıdır.
(3) Çalışanlar ciddi ve yakın
tehlikenin önlenemez olduğu durumlarda birinci fıkradaki usule uymak zorunda
olmaksızın işyerini veya tehlikeli bölgeyi terk ederek belirlenen güvenli yere
gider. Çalışanların bu hareketlerinden dolayı hakları kısıtlanamaz.
(4) İş sözleşmesiyle çalışanlar,
talep etmelerine rağmen gerekli tedbirlerin alınmadığı durumlarda, tabi
oldukları kanun hükümlerine göre iş sözleşmelerini feshedebilir. Toplu sözleşme
veya toplu iş sözleşmesi ile çalışan kamu personeli, bu maddeye göre
çalışmadığı dönemde fiilen çalışmış sayılır.
(5) Bu Kanunun 25 inci maddesine göre
işyerinde işin durdurulması hâlinde, bu madde hükümleri uygulanmaz.
İş kazası
ve meslek hastalıklarının kayıt ve bildirimi MADDE 14 – (1) İşveren;
a) Bütün iş kazalarının ve meslek hastalıklarının
kaydını tutar, gerekli incelemeleri yaparak bunlar ile ilgili raporları
düzenler.
b) İşyerinde meydana gelen ancak yaralanma veya ölüme
neden olmadığı halde işyeri ya da iş ekipmanının zarara uğramasına yol açan
veya çalışan, işyeri ya da iş ekipmanını zarara uğratma potansiyeli olan
olayları inceleyerek bunlar ile ilgili raporları düzenler.
(2) İşveren, aşağıdaki hallerde belirtilen sürede Sosyal
Güvenlik Kurumuna bildirimde bulunur:
a) İş kazalarını kazadan sonraki
üç iş günü içinde.
b) Sağlık hizmeti sunucuları veya işyeri hekimi
tarafından kendisine bildirilen meslek hastalıklarını, öğrendiği tarihten
itibaren üç iş günü içinde.
(3) İşyeri hekimi veya sağlık hizmeti sunucuları; meslek
hastalığı ön tanısı koydukları vakaları, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından
yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularına sevk eder.
(4) Sağlık hizmeti sunucuları kendilerine intikal eden
iş kazalarını, yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucuları ise meslek hastalığı
tanısı koydukları vakaları en geç on gün içinde
Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirir.
(5) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar,
Sağlık Bakanlığının uygun görüşü alınarak Bakanlıkça belirlenir.
Sağlık
gözetimi MADDE 15 – (1) İşveren;
a) Çalışanların işyerinde maruz
kalacakları sağlık ve güvenlik risklerini dikkate alarak sağlık gözetimine tabi
tutulmalarını sağlar.
b) Aşağıdaki hallerde çalışanların
sağlık muayenelerinin yapılmasını sağlamak zorundadır:
1) İşe girişlerinde.
2) İş değişikliğinde.
3) İş kazası, meslek
hastalığı veya sağlık nedeniyle tekrarlanan işten uzaklaşmalarından sonra işe
dönüşlerinde talep etmeleri hâlinde.
4) İşin devamı
süresince, çalışanın ve işin niteliği ile işyerinin tehlike sınıfına göre
Bakanlıkça belirlenen düzenli aralıklarla.
(2) Tehlikeli ve çok tehlikeli
sınıfta yer alan işyerlerinde çalışacaklar, yapacakları işe uygun olduklarını
belirten sağlık raporu olmadan işe başlatılamaz.
(3) Bu Kanun
kapsamında alınması gereken sağlık raporları, işyeri sağlık ve güvenlik
biriminde veya hizmet alınan ortak sağlık ve güvenlik biriminde görevli olan
işyeri hekiminden alınır. Raporlara itirazlar Sağlık Bakanlığı tarafından
belirlenen hakem hastanelere yapılır, verilen kararlar kesindir.
(4) Sağlık gözetiminden doğan maliyet
ve bu gözetimden kaynaklı her türlü ek maliyet işverence karşılanır, çalışana
yansıtılamaz.
(5) Sağlık muayenesi yaptırılan
çalışanın özel hayatı ve itibarının korunması açısından sağlık bilgileri gizli
tutulur.
Çalışanların eğitimi MADDE
17 – (1) İşveren, çalışanların
iş sağlığı ve güvenliği eğitimlerini almasını sağlar. Bu eğitim özellikle; işe
başlamadan önce, çalışma yeri veya iş değişikliğinde, iş ekipmanının değişmesi
hâlinde veya yeni teknoloji uygulanması hâlinde verilir. Eğitimler, değişen ve
ortaya çıkan yeni risklere uygun olarak yenilenir, gerektiğinde ve düzenli
aralıklarla tekrarlanır.
(2) Çalışan temsilcileri özel olarak
eğitilir.
(3) Mesleki eğitim alma zorunluluğu
bulunan tehlikeli ve çok tehlikeli sınıfta yer alan işlerde, yapacağı işle
ilgili mesleki eğitim aldığını belgeleyemeyenler çalıştırılamaz.
(4) İş kazası
geçiren veya meslek hastalığına yakalanan çalışana işe başlamadan önce, söz
konusu kazanın veya meslek hastalığının sebepleri, korunma yolları ve güvenli
çalışma yöntemleri ile ilgili ilave eğitim verilir. Ayrıca, herhangi bir
sebeple altı aydan fazla süreyle işten uzak kalanlara, tekrar işe başlatılmadan
önce bilgi yenileme eğitimi verilir.
(5) Tehlikeli ve
çok tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinde; yapılacak işlerde karşılaşılacak
sağlık ve güvenlik riskleri ile ilgili yeterli bilgi ve talimatları içeren
eğitimin alındığına dair belge olmaksızın, başka işyerlerinden çalışmak üzere
gelen çalışanlar işe başlatılamaz.
(6) Geçici iş
ilişkisi kurulan işveren, iş sağlığı ve güvenliği risklerine karşı çalışana
gerekli eğitimin verilmesini sağlar.
(7) Bu madde
kapsamında verilecek eğitimin maliyeti çalışanlara yansıtılamaz. Eğitimlerde
geçen süre çalışma süresinden sayılır. Eğitim sürelerinin haftalık çalışma
süresinin üzerinde olması hâlinde, bu süreler fazla sürelerle çalışma veya
fazla çalışma olarak değerlendirilir.
Çalışanların yükümlülükleri MADDE
19 – (1) Çalışanlar, iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili
aldıkları eğitim ve işverenin bu konudaki talimatları doğrultusunda,
kendilerinin ve hareketlerinden veya yaptıkları işten etkilenen diğer
çalışanların sağlık ve güvenliklerini tehlikeye düşürmemekle yükümlüdür.
(2) Çalışanların, işveren
tarafından verilen eğitim ve talimatlar doğrultusunda yükümlülükleri şunlardır:
a) İşyerindeki makine,
cihaz, araç, gereç, tehlikeli madde, taşıma ekipmanı ve diğer üretim araçlarını
kurallara uygun şekilde kullanmak, bunların güvenlik donanımlarını doğru
olarak kullanmak, keyfi olarak çıkarmamak ve değiştirmemek.
b) Kendilerine sağlanan
kişisel koruyucu donanımı doğru kullanmak ve korumak.
c) İşyerindeki makine,
cihaz, araç, gereç, tesis ve binalarda sağlık ve güvenlik yönünden ciddi ve
yakın bir tehlike ile karşılaştıklarında ve koruma tedbirlerinde bir eksiklik
gördüklerinde, işverene veya çalışan temsilcisine derhal haber vermek.
ç) Teftişe yetkili makam
tarafından işyerinde tespit edilen noksanlık ve mevzuata aykırılıkların
giderilmesi konusunda, işveren ve çalışan temsilcisi ile iş birliği yapmak.
d) Kendi görev alanında,
iş sağlığı ve güvenliğinin sağlanması için işveren ve çalışan temsilcisi ile iş
birliği yapmak.
Ulusal İş Sağlığı ve Güvenliği Konseyi MADDE 21 – (1)
Ülke genelinde iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili politika ve
stratejilerin belirlenmesi için tavsiyelerde bulunmak üzere Konsey kurulmuştur.
(2) Konsey, Bakanlık
Müsteşarının başkanlığında aşağıda belirtilen üyelerden oluşur:
a) Bakanlık İş Sağlığı
ve Güvenliği Genel Müdürü, Çalışma Genel Müdürü, İş Teftiş Kurulu Başkanı ve
Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığından bir genel müdür.
b) Bilim, Sanayi ve
Teknoloji, Çevre ve Şehircilik, Enerji ve Tabii Kaynaklar, Gıda, Tarım ve
Hayvancılık, Kalkınma, Millî Eğitim ile Sağlık bakanlıklarından ilgili birer
genel müdür.
c) Yükseköğretim Kurulu
Başkanlığından bir yürütme kurulu üyesi, Devlet Personel Başkanlığından bir
başkan yardımcısı.
ç) İşveren, işçi ve kamu
görevlileri sendikaları üst kuruluşlarının en fazla üyeye sahip ilk üçünden,
Türkiye Odalar ve Borsalar Birliğinden, Türkiye Esnaf ve Sanatkârları
Konfederasyonundan, Türk Tabipleri Birliğinden, Türk Mühendis ve Mimar Odaları
Birliğinden ve Türkiye Ziraat Odaları Birliğinden konuyla ilgili veya görevli
birer yönetim kurulu üyesi.
d) İhtiyaç duyulması hâlinde İş Sağlığı ve Güvenliği
Genel Müdürünün teklifi ve Konseyin kararı ile belirlenen, iş sağlığı ve
güvenliği konusunda faaliyet gösteren kurum veya kuruluşlardan en fazla iki
temsilci.
(3) İkinci fıkranın (d)
bendi kapsamında belirlenen Konsey üyeleri, iki yıl için seçilir ve üst üste iki
olağan toplantıya katılmaz ise ilgili kurum veya kuruluşun üyeliği sona erer.
(4) Konseyin
sekretaryası, İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğünce yürütülür.
(5) Konsey, toplantıya
katılanların salt çoğunluğu ile karar verir. Oyların eşitliği hâlinde başkanın
oyu kararı belirler. Çekimser oy kullanılamaz.
(6) Konsey yılda iki defa
olağan toplanır. Başkanın veya üyelerin üçte birinin teklifi ile olağanüstü
olarak da toplanabilir.
(7) Konseyin çalışma usul
ve esasları Bakanlık tarafından belirlenir.
İş sağlığı ve güvenliği kurulu MADDE
22 – (1) Elli ve daha fazla
çalışanın bulunduğu ve altı aydan fazla süren sürekli işlerin yapıldığı
işyerlerinde işveren, iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili çalışmalarda bulunmak
üzere kurul oluşturur. İşveren, iş sağlığı ve güvenliği mevzuatına uygun kurul
kararlarını uygular.
(2) Altı aydan fazla
süren asıl işveren-alt işveren ilişkisinin bulunduğu hallerde;
a) Asıl işveren ve alt
işveren tarafından ayrı ayrı kurul oluşturulmuş ise, faaliyetlerin yürütülmesi
ve kararların uygulanması konusunda iş birliği ve koordinasyon asıl işverence
sağlanır.
b) Asıl işveren
tarafından kurul oluşturulmuş ise, kurul oluşturması gerekmeyen alt işveren,
koordinasyonu sağlamak üzere vekâleten yetkili bir temsilci atar.
c) İşyerinde kurul oluşturması
gerekmeyen asıl işveren, alt işverenin oluşturduğu kurula iş birliği ve
koordinasyonu sağlamak üzere vekâleten yetkili bir temsilci atar.
ç) Kurul oluşturması
gerekmeyen asıl işveren ve alt işverenin toplam çalışan sayısı elliden fazla
ise, koordinasyonu asıl işverence yapılmak kaydıyla, asıl işveren ve alt
işveren tarafından birlikte bir kurul oluşturulur.
(3) Aynı çalışma alanında
birden fazla işverenin bulunması ve bu işverenlerce birden fazla kurulun
oluşturulması hâlinde işverenler, birbirlerinin çalışmalarını etkileyebilecek
kurul kararları hakkında diğer işverenleri bilgilendirir.
İşin durdurulması MADDE
25 – (1) İşyerindeki bina ve
eklentilerde, çalışma yöntem ve şekillerinde veya iş ekipmanlarında çalışanlar
için hayati tehlike oluşturan bir husus tespit edildiğinde; bu tehlike
giderilinceye kadar, hayati tehlikenin niteliği ve bu tehlikeden doğabilecek
riskin etkileyebileceği alan ile çalışanlar dikkate alınarak, işyerinin bir
bölümünde veya tamamında iş durdurulur. Ayrıca çok tehlikeli sınıfta yer alan
maden, metal ve yapı işleri ile tehlikeli kimyasallarla çalışılan işlerin
yapıldığı veya büyük endüstriyel kazaların olabileceği işyerlerinde, risk
değerlendirmesi yapılmamış olması durumunda iş durdurulur.
(2) İş sağlığı ve
güvenliği bakımından teftişe yetkili üç iş
müfettişinden oluşan heyet, iş sağlığı ve güvenliği bakımından teftişe
yetkili iş müfettişinin tespiti üzerine gerekli incelemeleri yaparak, tespit tarihinden itibaren iki gün içerisinde işin
durdurulmasına karar verebilir. Ancak tespit edilen hususun acil
müdahaleyi gerektirmesi hâlinde; tespiti yapan iş müfettişi, heyet tarafından
karar alınıncaya kadar geçerli olmak kaydıyla işi durdurur.
(3) İşin durdurulması
kararı, ilgili mülki idare amirine ve işyeri dosyasının bulunduğu Çalışma ve İş
Kurumu il müdürlüğüne bir gün içinde gönderilir.
İşin durdurulması kararı, mülki idare amiri tarafından yirmidört saat içinde
yerine getirilir. Ancak, tespit edilen hususun acil müdahaleyi gerektirmesi
nedeniyle verilen işin durdurulması kararı, mülki idare amiri tarafından aynı
gün yerine getirilir.